Pracodawcy mają już tylko niespełna miesiąc, aby  uniknąć negatywnych skutków, które wynikają z nowych przepisów prawa pracy i wiążą się z niedopełnieniem obowiązku wprowadzenia odpowiednich zmian do niektórych umów o pracę. Obowiązek ten dotyczy umów zawartych przed wejściem w życie zmian Kodeksu pracy i obowiązujących do dziś.

Przeczytaj artykuł na ten temat sporządzony przez specjalistów prawa pracy firmy członkowskiej Dolnośląskich Pracodawców Rödl & Partner.

Od 22 lutego 2016 r. w polskim Kodeksie pracy obowiązują rewolucyjne zmiany dotyczące umów o pracę na czas określony. Po przepracowaniu ponad 33 miesięcy lub po zawarciu czwartej umowy na czas określony, stosunek pracy automatycznie zmienia się w bezterminowy. W pewnych przypadkach nadal możliwe jest zawieranie  umów na czas określony bez powyższych ograniczeń, tj.  gdy jest to umowa o pracę zawarta na zastępstwo, na pracę dorywczą lub sezonową, na czas kadencji oraz w przypadku występowania innych obiektywnych przyczyn leżących po stronie pracodawcy.

Nowe przepisy wymagają, aby w treści umowy o pracę została wskazana okoliczność, która uzasadnia niestosowanie 33-miesięcznego limitu i ograniczenia do 3 umów. W stosunku do umów zawartych jeszcze przed 22 lutego, a obowiązujących po tej dacie, ustawa nakłada obowiązek dokonania odpowiedniego uzupełnienia w umowie o pracę. Pracodawcy mają obowiązek uzupełnić umowy o pracę najpóźniej do 22 maja 2016. Natomiast wszystkie umowy zawarte od 22 lutego powinny zawierać stosowną informację już w dniu ich zawarcia.

Zaniedbanie w tej kwestii będzie powodować istotne konsekwencje prawne, w najgorszym przypadku nawet automatyczne zawarcie z pracownikiem umowy na czas nieokreślony wbrew zamierzeniom pracodawcy.

Przykład

Pracownik Jan Kowalski został zatrudniony w spółce XYZ Sp. z o.o. na podstawie umowy na zastępstwo od 20 lutego 2016. Zastępował panią Annę Nowak zatrudnioną na stanowisku księgowej w związku z jej odejściem na urlop macierzyński. W związku z kolejną ciążą pani Nowak i jej komplikacjami zdrowotnymi zastępstwo pełnione przez pana Kowalskiego trwało ponad 33 miesiące. W tym czasie nie zostały wprowadzone żadne uzupełnienia do umowy.

Z momentem przekroczenia 33 miesiąca zatrudnienia (termin ten biegnie od 22 lutego 2016) umowa pana Kowalskiego z mocy prawa staje się umową zawartą na czas nieokreślony. Od tej pory powrót osoby zastępowanej nie spowoduje rozwiązania umowy o pracę pana Kowalskiego. Ponadto w celu wypowiedzenia tej umowy niezbędne będzie podanie konkretnej przyczyny rozwiązania umowy.

Identyczny skutek nastąpi, jeżeli z panem Kowalskim od dnia 22 lutego br. zostaną zawarte 4 umowy na zastępstwo bez zawarcia w ich treści stosownej informacji. Nieważne jest przy tym, jak długie będą przerwy w zatrudnieniu pana Kowalskiego na podstawie tych umów.

Specjaliści prawa pracy Rödl & Partner zachęcają do skrupulatnej weryfikacji podpisanych umów o pracę na czas określony, co pozwoli uniknąć wskazanych konsekwencji.