Rząd na dzisiejszym posiedzeniu zajmie się nowelizacją ustawy o zasadach zarządzania mieniem państwowym oraz niektórych innych ustaw. Komentarz dr Małgorzaty Starczewskiej–Krzysztoszek, głównej ekonomistki Konfederacji LewiatanUstawa o zasadach zarządzania mieniem państwowym została ogłoszona w grudniu 2016 r., a weszła w życie 1 stycznia 2017 r. Projekt nowelizacji tej ustawy po 10 miesiącach jej obowiązywania zastanawia. W uzasadnieniu do projektu nowelizacji napisano: „wprowadzane zmiany pozwolą na usunięcie wątpliwości interpretacyjnych, które pojawiły się od czasu wejścia w życie ustawy o zasadach zarządzania mieniem państwowym, doprecyzowanie niektórych przepisów oraz uzupełnienie o nowe rozwiązania, co uporządkuje kompetencje i zadania organów administracji rządowej po wprowadzeniu...

Rząd na dzisiejszym posiedzeniu zajmie się nowelizacją ustawy o zasadach zarządzania mieniem państwowym oraz niektórych innych ustaw. Komentarz dr Małgorzaty Starczewskiej–Krzysztoszek, głównej ekonomistki Konfederacji LewiatanUstawa o zasadach zarządzania mieniem państwowym została ogłoszona w grudniu 2016 r., a weszła w życie 1 stycznia 2017 r. Projekt nowelizacji tej ustawy po 10 miesiącach jej obowiązywania zastanawia. W uzasadnieniu do projektu nowelizacji napisano: „wprowadzane zmiany pozwolą na usunięcie wątpliwości interpretacyjnych, które pojawiły się od czasu wejścia w życie ustawy o zasadach zarządzania mieniem państwowym, doprecyzowanie niektórych przepisów oraz uzupełnienie o nowe rozwiązania, co uporządkuje kompetencje i zadania organów administracji rządowej po wprowadzeniu reformy zarządzania mieniem państwowym w dniu 1 stycznia 2017 r. oraz uelastyczni stosowanie przepisów ustawy.Jeżeli w ciągu kilku miesięcy od wejścia w życie ustawy, która ma definiować zasady zarządzania mieniem państwowym okazuje się, że ustawa ta wymaga nowelizacji ze względu na wątpliwości interpretacyjne i potrzebę doprecyzowania, to po raz kolejny widzimy, że z procesem legislacyjnym w Polsce nie jest najlepiej. Jakości ustaw nie służy jak widać szybkość procedowania projektów ustaw wnoszonych do Sejmu, przez który często przelatują one jako meteory. W przypadku ustawy o zarządzaniu mieniem państwowym projekt tej ustawy wpłynął do Sejmu 24 listopada 2016 r., a Prezydent podsiał ją 28 grudnia 2016 r. Ciekawe, czy przy obecnej nowelizacji tej ustawy przeleci ona także przez Sejm jak meteor i trzeba będzie w 2018 r. nowelizować ją po raz kolejny, aby usuwać nieusunięte wątpliwości interpretacyjne i doprecyzowywać nieprecyzyjne zapisy.Zwracając uwagę na jakość procesu stanowienia prawa w Polsce na przykładzie ustawy o zarządzaniu mieniem państwowym, warto jednak przyjrzeć się także kilku zmianom, które przygotowywana przez rząd nowelizacja tej ustawy wprowadza.Przede wszystkim do listy akcji i praw z akcji należących do Skarbu Państwa, które nie mogą zostać zbyte projektodawcy dopisują: PERN SA z siedzibą w Płocku, Poczta Polska SA z siedzibą w Warszawie, Polskie Koleje Państwowe SA z siedzibą w Warszawie. Tym samym będzie 27 (a nie 24) spółek, których akcji należących do Skarbu Państwa nie można sprzedać. Włączenie na listę spółki PERN można zrozumieć (zarządzanie siecią rurociągów). Jakie jest merytoryczne uzasadnienie dla włączenie na tę listę Poczty Polskiej SA oraz PKP SA, trudno zgadnąć. Ani Poczta Polska SA, ani PKP SA to nie są firmy zarządzające kluczową dla państwa infrastrukturą. Prowadzą normalną, biznesową działalność.Drugą kwestią, na którą warto zwrócić uwagę, to wprowadzenie dla spółek publicznych, w których Skarb Państwa ma udziały, obowiązku przedkładania organowi nadzorczemu przez zarząd sprawozdania o wydatkach reprezentacyjnych, wydatkach na usługi prawne, usługi marketingowe, usługi w zakresie PR i komunikacji społecznej oraz usługi doradztwa związanego z zarządzaniem. Trudno zrozumieć tego powody. Przecież organ nadzorczy ma prawo w każdej chwili poprosić zarząd o takie dane i wyjaśnienia do nich, jeśli uzna to za potrzebne w procesie nadzorowania działalności spółki. Dlaczego to prawo trzeba aż zapisywać ustawowo.Trzecia sprawa, to zasady zatrudniania osób zarządzających spółkami z udziałem Skarbu Państwa. Ustawa rzeczywiście usuwa w tym przypadku wątpliwości interpretacyjne i doprecyzowuje nieprecyzyjne zapisy. Jednoznacznie wprowadza bowiem rozwiązania pozwalające na zarządzanie spółkami z udziałem Skarbu Państwa przez osoby nie związane z nimi kodeksową umową o pracę. Ciekawe z czego wynika brak potrzeby wiązania członków zarządu umową o pracę ze spółką. Jednocześnie przecież, dla zmniejszenia ryzyka, ustawa ta wyłącza akcje największych spółek należących do Skarbu Państwa z możliwości sprzedaży. Poza tym oparcie relacji między spółką Skarbu Państwa a członkami jej zarządu nie na Kodeksie pracy, a na umowie o zarządzanie jest działaniem na niekorzyść finansów publicznych, bowiem osoby kierujące tymi spółkami jako przedsiębiorcy będą płacić niższą składkę na FUS (od 60% przeciętnego wynagrodzenia, a nie od otrzymywanego dochodu) oraz niższy podatek dochodowy, bo jako przedsiębiorcy mogą wybrać np. liniowy PIT (19%) i tym samym nie wpadają w drugi próg podatkowy (32%). Ponadto konsekwencją tego, że osoby kierujące niektórymi spółkami są przedsiębiorcami świadczącymi usługi zarządzania na rzecz spółek Skarbu Państwa będzie konieczność dania im urlopu w innym trybie niż gwarantuje to Kodeks Pracy. Dlaczego osoby takie mają mieć gorsze warunki urlopowe niż pracownicy zatrudnieni na podstawie Kodeksu Pracy (24 dni kalendarzowe, a nie 26 dni roboczych). Jeśli urlop ma służyć odpoczynkowi pozwalającemu na regenerację zdolności do pracy, to osoba zarządzająca niektórymi spółkami potrzebuje regeneracji w takim samym wymiarze jak inni pracownicy.Dobrze, że rząd ustawowo definiuje zasady zarządzania mieniem państwowym, ale nad zasadnością niektórych rozwiązań powinien się jednak jeszcze zastanowić.Konfederacja Lewiatan

Źródło: Konfederacja Lewiatan