Elastyczne warunki prowadzenia prac poszukiwawczych i wydobycia, czy wyważone traktowanie przypadków naruszenia warunków technicznych – proponują Konfederacja Lewiatan, Polski Związek Pracodawców Przemysłu Wydobywczego, Organizacja Polskiego Przemysłu Poszukiwawczo–Wydobywczego i Stowarzyszenie Naukowo–Techniczne Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego i Gazowniczego. Jutro Nadzwyczajna Komisja ds. Energetyki i Surowców Energetycznych zajmie się nowelizacją Prawa geologicznego i górniczego. – Branża poszukiwawczo–wydobywcza z dużym zadowoleniem przyjęła wiadomość o rezygnacji z koncepcji powołania Narodowego Operatora Kopalin Energetycznych, jak również wprowadzenia wspólnej zintegrowanej koncesji i okresu przejściowego. Jednak proponowane przepisy, wciąż utrzymują wysoki poziom biurokratyzacji i skomplikowane procedury, które będą skutecznie utrudniały prace sektora – mówi Daria Kulczycka, dyrektorka...

Elastyczne warunki prowadzenia prac poszukiwawczych i wydobycia, czy wyważone traktowanie przypadków naruszenia warunków technicznych – proponują Konfederacja Lewiatan, Polski Związek Pracodawców Przemysłu Wydobywczego, Organizacja Polskiego Przemysłu Poszukiwawczo–Wydobywczego i Stowarzyszenie Naukowo–Techniczne Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego i Gazowniczego. Jutro Nadzwyczajna Komisja ds. Energetyki i Surowców Energetycznych zajmie się nowelizacją Prawa geologicznego i górniczego. – Branża poszukiwawczo–wydobywcza z dużym zadowoleniem przyjęła wiadomość o rezygnacji z koncepcji powołania Narodowego Operatora Kopalin Energetycznych, jak również wprowadzenia wspólnej zintegrowanej koncesji i okresu przejściowego. Jednak proponowane przepisy, wciąż utrzymują wysoki poziom biurokratyzacji i skomplikowane procedury, które będą skutecznie utrudniały prace sektora – mówi Daria Kulczycka, dyrektorka departamentu energii i zmian klimatu Konfederacji Lewiatan.Zdaniem branży nadal pozostaje wiele obszarów, w których należy rozważyć dalsze zmiany przepisów, które umożliwią kontynuowanie działalności i inwestycji, m.in. zwrócenie większej uwagi na ograniczenie/wycofanie zbędnych procedur w zakresie budowy wiertni, prowadzenia prac wiertniczych i zmiany koncesji, czy też zbadanie niedawno wprowadzonych nadmiernie wysokich opłat z tytułu użytkowania górniczego oraz za udostępnienie danych archiwalnych.Najważniejsze uwagi do projektu ustawy – prawo geologiczne i górnicze (PGG) o Zmiana sposobu wstępnej kwalifikacji oferentówProjekt PGG proponuje wprowadzenie mechanizmu weryfikacji podmiotów ubiegających się o przyznanie koncesji, który jest ze swojej natury abstrakcyjny. Wprawdzie rozumiemy, że w założeniu mechanizm ten ma umożliwić Rządowi rozpoznanie podmiotu kontrolującego wnioskodawcę oraz czy wnioskodawca dysponuje wymaganym doświadczeniem. Zastosowana w aktualnym projekcie metoda jest jednak naszym zdaniem nadmiernie restrykcyjna i potencjalnie bardzo szkodliwa w sytuacji, gdy aktualni koncesjonariusze będą zmuszeni poddać się tej procedurze w związku z przedłużeniem koncesji lub jej przekształceniem w koncesję zintegrowaną, gdyż może to spowodować opóźnienie prowadzonych przez nich prac poszukiwawczo–rozpoznawczych. o Procedura bezprzetargowaJesteśmy zdania, że dobrym rozwiązaniem byłoby przywrócenie przewidzianej we wcześniejszych wersjach projektu PGG procedury bezprzetargowej. Poprzednia wersja artykułu 49t zakładała, że na prośbę wnioskodawcy organ koncesyjny może przyznać koncesję obejmującą obszar, który uprzednio był przedmiotem przetargu niezakończonego przyznaniem koncesji. Obecne rozwiązanie przyczyni się do zmniejszenia zainteresowania inwestorów rozpoczęciem działalności biznesowej na wskazanych terenach. W konsekwencji, proces przyznawania koncesji będzie odbiegał od optymalnego poziomu przewidzianego dla maksymalizacji rodzimego rynku produkcji węglowodorów.o Prace poszukiwawcze i wydobycieWprawdzie przyjmujemy z zadowoleniem to, że projekt PGG umożliwia obecnie prowadzenie prac poszukiwawczych na tych terenach, które nie zostały uznane za obszar górniczy, to jednak z treści artykułu 49za.5 projektu PGG wynika, że po uzyskaniu decyzji inwestycyjnej dla obszaru prowadzonego wydobycia granice obszaru górniczego zastępują granice obszaru poszukiwawczego. Oznacza to, że w wyniku decyzji inwestycyjnej następuje poważne zmniejszenie pierwotnego obszaru koncesji. Zaleca się zatem usunięcie powyższej sprzeczności i umożliwienie prowadzenia prac poszukiwawczych na całym terenie objętym pierwotną koncesją przez cały czas jej obowiązywania.o Sposób uregulowania umowy o współpracySzczegółowe uregulowanie w ustawie umowy o współpracy należy uznać za zbędne i niezgodne z praktyką międzynarodową. Treść umowy o współpracy jest przedmiotem negocjacji handlowych stron i nie powinna podlegać regulacjom ustawowym. Dotyczy to również proponowanych postanowień karnych, do odebrania koncesji włącznie w sytuacji, gdy wchodzący w skład konsorcjum partnerzy nie zatwierdzą rocznego planu prac – kary powinny zostać nałożone tylko w przypadku, gdy plan prac nie zostanie zrealizowany. Ponadto, wydaje się, że wymóg posiadania przez operatora co najmniej 50% udziału jest bezzasadny i nadmiernie restrykcyjny.o Użytkowanie górnicze i opłata z tego tytułuKoncesja może zostać udzielona członkom konsorcjum. Nie jest jednak wyraźnie określone z którymi podmiotami Skarb Państwa zawiera umowę o ustanowienie użytkowania górniczego – ze wszystkimi użytkownikami, czy też tylko z operatorem. Wiąże się z tym również problem prawa do dzierżawy i do własności produktów wytworzonych przez konsorcjum (prawa do wydobytej kopaliny). Nie jest także rozwiązana sprawa udziału w prawach do informacji geologicznej.Ponadto, należy zwrócić uwagę, że zgodnie z treścią nowego projektu PGG informacja o proponowanej wysokości opłaty z tytułu użytkowania górniczego stanowi element oferty składanej w ramach postępowania przetargowego na udzielenie koncesji (i ma stanowić kryterium rozstrzygające w przetargu, w sytuacji, w której dwóch lub więcej oferentów otrzymałoby taką samą liczbę punktów na podstawie oceny innych kryteriów), niemniej jednak nie rozstrzygnięto w jaki sposób mają być wyznaczane wysokości opłat w sytuacji, gdy nie dojdzie do uwzględnienia tego czynnika w procedurze przetargowej. Wydaje się zasadne, aby opłaty za użytkowanie górnicze były wyznaczane w sposób transparentny (tj. w drodze aktu prawa powszechnie obowiązującego), oraz niewygórowany, aby pozostawić przedsiębiorcom przestrzeń do ewentualnego podjęcia konkurencji w tym wymiarze w ramach wspomnianej procedury przetargowej. o Wspólne przedsięwzięcia i umowy typu farm–out/farm–inW projekcie GML zrezygnowano z koncepcji udziału państwowej spółki NOKE. Pozostawiono jednak szczegółowe ustawowe regulacje odnoszące się do umów o współpracy (artykuły 49zi – 48zw) oraz wymóg przedstawienia organowi koncesyjnemu umowy o współpracy zgodnej z PGG (w innym wypadku koncesja nie zostanie przyznana).Ponadto w przypadku wspólnych przedsięwzięć koncesja może zostać odebrana, jeżeli partnerom wspólnego przedsięwzięcia nie uda się zatwierdzić rocznego planu prac (art. 49ze.1.1). Wobec rezygnacji z koncepcji NOKE stosunki między stronami wspólnego przedsięwzięcia powinny być ustalane przez samych partnerów. Kary powinny zagrażać tylko w przypadku poważnego naruszenia planu prac.Treść umowy o współpracy powinna wynikać z wynegocjowanego przez strony porozumienia handlowego, a nie z zapisów ustawy. Ponadto wymóg posiadania przez operatora co najmniej 50% udziałów we wspólnym przedsięwzięciu jest nieuzasadniony i utrudnia utworzenie wspólnego przedsięwzięcia górniczego w sytuacji, gdy jest więcej niż dwóch partnerów. W odniesieniu do wspólnego udziału w użytkowaniu górniczym, do umów o ustanowienie użytkowania górniczego powinny mieć zastosowanie przepisy o użytkowaniu (a nie o dzierżawie), aby zapewnić lepszą ochronę partnerom wspólnego przedsięwzięcia. o Restrykcyjne sankcje za niewielkie naruszenia postanowień umowy koncesyjnej Projekt PGG w dalszym ciągu zawiera ogólne i daleko idące postanowienia, które wymagają wszczęcia przez organ udzielający koncesji procedury jej cofnięcia w sytuacji, gdy koncesjonariusz narusza postanowienia umowy koncesyjnej (art. 37.1), przy czym postanowienia te uległy zaostrzeniu w wyniku zmian wprowadzonych w art. 37.3 (odebranie lub ograniczenie koncesji bez odszkodowania). W rezultacie procedurę cofnięcia koncesji można wszcząć nawet w przypadku niewielkiego naruszenia jej postanowień. Tego rodzaju rozwiązanie wydaje się być zbyt dotkliwą karą dla koncesjonariusza, gdyż niektóre naruszenia zapisów umowy koncesyjnej mogą wynikać z przyczyn zewnętrznych, na które koncesjonariusz nie ma wpływu. Co więcej, występuje sprzeczność między ustępami 1 i 2 artykułu 37 – w myśl ustępu 1 Ministerstwo wszczyna z urzędu procedurę cofnięcia koncesji, a ustęp 2 wzywa do usunięcia naruszeń.To samo dotyczy naruszenia obowiązku przekazywania informacji i sprawozdań, o których mowa w art. 49zc projektu PPG (art. 49ze.1.2). Zgodnie z ustępem 49zc przedsiębiorca zobowiązany jest do przekazania bieżących parametrów wydobywania węglowodorów w terminie 14 dni od ich uzyskania pod rygorem cofnięcia koncesji w przypadku nieprzekazania ich w tym terminie. Kara za to niewielkie naruszenie wydaje się być zbyt surowa. Wyjaśnienia wymaga również zakres wymaganych danych oraz częstotliwość ich przekazywania.Naszym zdaniem, po stwierdzeniu niewielkiego naruszenia organ koncesyjny powinien najpierw zażądać usunięcia naruszenia (w rozsądnym terminie), zanim zostanie wszczęta procedura cofnięcia koncesji. Wymóg wszczęcia przez organ koncesyjny procedury cofnięcia koncesji za niewielkie naruszenia, takie jak opóźnione przekazanie danych, jest karą zbyt dotkliwą i zwiększy obciążenia administracyjne tak organu, jak i operatorów. Ponadto wprowadzenie rocznego harmonogramu robót (w miejsce obecnie obowiązującego harmonogramu wieloletniego) zwiększa prawdopodobieństwo naruszenia programu prac ze względu na czas wymagany do uzyskania pozwoleń i inne możliwe opóźnienia z przyczyn, na które operator nie ma wpływu (np. dostęp do nieruchomości, dostępność urządzenia wiertniczego i sprzętu). Obciążenia administracyjne Organu ulegną zwiększeniu ze względu na liczbę wniosków o zmianę koncesji wynikających z opóźnień w realizacji rocznych planów robót, a także ze względu na obowiązek wszczynania przez Organ procedury cofnięcia koncesji po każdym niewielkim naruszeniu jej postanowień. Proponowane rozwiązania mogą obejmować: • przed wszczęciem procedury cofnięcia koncesji organ koncesyjny występuje z żądaniem usunięcia naruszenia;• termin usunięcia naruszenia musi być rozsądny i uwzględniać określone okoliczności naruszenia;• operatorowi powinno przysługiwać prawo do przedłużenia harmonogramu w przypadku opóźnień z przyczyn pozostających poza jego kontrolą;• wszczynanie procedury cofnięcia koncesji dopiero w przypadku, gdy operator nie przystąpi do usunięcia naruszenia.o Terminy przekazywania próbek i danych geologicznychProjekt PGG w dalszym ciągu zawiera restrykcyjne warunki w odniesieniu do rodzaju próbek i danych oraz terminów, w jakich należy je przekazywać organowi (art. 82 i 82a), zawiadomienia na piśmie o zamierzonym poborze próbek w terminie 7 dni (art. 81) oraz wymóg przekazywania „bieżących parametrów w terminie 14 dni od ich uzyskania (art. 49zc). Spełnienie niektórych z powyższych warunków może być trudne, a nawet niemożliwe (np. w trakcie wiercenia codziennie pobiera się próbki), a niektóre są niejasne (np. zdanie „bieżące parametry wydobywania węglowodorów wymaga wyjaśnienia). Konsekwencją opóźnień może być jednak cofnięcie koncesji (art. 49ze.1.2). Terminy ustawowe powinny być zgodne z praktyką górniczą i tylko poważne opóźnienia należy uznać za naruszenie koncesji. Tego rodzaju bardzo szczegółowe wymagania odnośnie rodzaju i częstotliwości przekazywania próbek powinny być przedmiotem rozporządzenia, a nie ustawy. Niektóre z nowych wymagań wydają się mało celowe i zwiększają obciążenia biurokratyczne, zamiast je obniżać. o Wyższy koszt pozyskania danych archiwalnych (nie dotyczy PGG)Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Środowiska z 20 grudnia 2011 r. w sprawie rozporządzania prawem do informacji geologicznej za wynagrodzeniem, opłaty za udostępnienie przedsiębiorcom archiwalnych danych sejsmicznych i wiertniczych zostały drastycznie zwiększone – wprawdzie zgadzamy się z tym, że wyższa cena była uzasadniona, jednak wyznaczone opłaty są nierealistyczne i w rezultacie znacznie zmniejszyła się ilość danych, które są uzyskiwane w ten sposób, a w konsekwencji spadły dochody uzyskiwane przez Rząd z tego rodzaju działalności. Dodatkowo zbyt wysokie opłaty za udostępnienie danych archiwalnych hamują aktywność przedsiębiorców na nowych obszarach.o Projekt robót geologicznych i harmonogramy pracW myśl projektu PGG dodatki do projektu robót geologicznych wymagają zatwierdzenia (art. 80a), podczas gdy obecnie wystarcza zawiadomienie o wprowadzeniu dodatku. Poważne zmiany zakresu i harmonogramu robót mogą wymagać zmiany koncesji. Ponadto szczegółowe harmonogramy prac poszukiwawczych na okres następnych pięciu lat (art. 49zc) nie zapewniają niezbędnej elastyczności (np. uniemożliwiają przyspieszenie prac). Wpłynie to na opóźnienie prac, zwłaszcza biorąc pod uwagę czas wymagany do zmiany koncesji i to, że zgodnie z art. 34.1 obowiązującego prawa geologicznego i górniczego postanowienia o udzieleniu koncesji odnoszą się również do jej zmiany. W praktyce oznacza to, że organ koncesyjny może wymagać przedłożenia wielu dokumentów, które nie są bezpośrednio związane z zakresem planowanej zmiany. Lepszym rozwiązaniem byłoby umożliwienie zwiększenia lub rozszerzenia zakresu projektu robót bez konieczności składania wniosku o zmianę koncesji.Proponowany wymóg przygotowania rocznego harmonogramu prac poszukiwawczych (zamiast etapów wieloletnich) znacznie ograniczy elastyczność realizacji robót (w tym możliwość ich przyspieszenia), zwłaszcza biorąc pod uwagę czas potrzebny do zmiany koncesji. Obecnie obowiązujący system wieloletni umożliwia operatorom uwzględnienie zmieniających się warunków i opóźnień regulacyjnych.o Pozwolenia na wykonanie odwiertów poszukiwawczychW celu zwiększenia tempa prac należy zastanowić się nad możliwością wprowadzenia zmian, które uproszczą proces wydawania pozwoleń na wykonanie odwiertów poszukiwawczych. Przykładowo, OOŚ nie są już wprawdzie wymagane dla odwiertów poszukiwawczych o głębokości nie przekraczającej 5000 m (na obszarach, które nie są objęte formami ochrony), jednak uzyskanie Decyzji Środowiskowej dla odwiertu poszukiwawczego na obszarze przemysłowym większym niż 1 ha nadal jest wymagane, a procedura odrębnego pozwolenia na budowę może w dalszym ciągu zająć 11 miesięcy. Dlatego sugerujemy:(a) rezygnację z obowiązku uzyskania odrębnego pozwolenia na budowę/zgłoszenia dla realizacji odwiertów poszukiwawczych, związanych z nimi dróg itd. i ujęciem ich w ramach procedury zatwierdzenia Planu Ruchu;(b) wyeliminowanie potrzeby uzyskania decyzji WZiZT dla odwiertów poszukiwawczych;(c) skrócenie terminu wymaganego do zatwierdzenia Planu Ruchu do 30 dni.Proponowany sposób postępowania pozwoliłby na skrócenie czasu wykonywania odwiertu poszukiwawczego o wiele miesięcy. o Faza rozpoznawcza koncesjiWątpliwości budzi art. 85a, który reguluje roboty geologiczne obejmujące wyłącznie wykonywanie badań geofizycznych/sejsmicznych w celu zbadania struktur geologicznych związanych z występowaniem węglowodorów. Nie wiadomo jak należy rozumieć ustęp 6 w przypadku, gdy nowy operator zamierza zbadać obszar znajdujący się na ternie koncesji udzielonej innemu podmiotowi. Sposób, w jaki został sformułowany ten ustęp może prowadzić do konfliktu interesów: zgodnie z artykułem 49t.3 koncesja na (...) węglowodorów daje przedsiębiorcy wyłączne prawo do prowadzenia określonej w koncesji działalności w przestrzeni wskazanej w koncesji. Aby wykluczyć możliwość prowadzenia przez inne podmioty prac w przestrzeni objętej wyłącznością, należałoby dodać, że art. 85a nie odnosi się do koncesji węglowodorowych. o Przedłużenie etapu poszukiwawczegoProjekt PGG w dalszym ciągu ogranicza czas trwania etapu poszukiwawczego do 5 lat z możliwością jego przedłużenia o maksimum 2 lata (art. 49y). Proponowany czas jest zbyt krótki i nieelastyczny. Liczba i czas trwania ewentualnych przedłużeń są uzależnione od rodzaju realizowanych prac i charakterystyki danego złoża kopalin.o Przekształcenie w koncesję nowego typuW przypadku, gdy przedsiębiorca zdecyduje się na złożenie wniosku o przekształcenie istniejącej koncesji w koncesję nowego typu na poszukiwanie i wydobycie, to nie wiadomo jak długo potrwa faza poszukiwawcza nowej koncesji (zwłaszcza w przypadku przedsiębiorców, którzy prowadzili działalność przez okres 5 lat). Nie wiadomo, czy okres działalności w ramach obecnej koncesji zostanie włączony do pięcioletniej fazy rozpoznawczo–wydobywczej nowej koncesji, czy też ten okres pięciu lat będzie liczony od daty przekształcenia. Dodatkowym problemem jest sytuacja, gdy aktualna koncesja rozpoznawczo–wydobywcza trwa dłużej, niż 5 lat.Jeżeli koncesjonariusz zdecyduje się na złożenie wniosku o przedłużenie koncesji zgodnie z przepisami przejściowymi, to nie będzie mógł później wnioskować o przekształcenie jej w koncesję nowego typu na rozpoznanie i wydobycie, co nie wydaje się zasadne. Ponadto PGG powinno wyraźnie stwierdzać, że przedsiębiorcy, który nie przeniósł istniejącej koncesji przysługuje pierwszeństwo w ubieganiu się o ustanowienie użytkowania górniczego, a trwające rozpoznanie i dokumentowanie złoża oznacza prawo do uzyskania koncesji na wydobycie w trybie bezprzetargowym.Postanowienia projektu PGG będą miały zastosowanie w wielu sprawach związanych z realizacją istniejących koncesji, które nie zostaną przekształcone w koncesje nowego typu, co nie zawsze jest uzasadnione. Jednak z drugiej strony projekt PGG w obecnym brzmieniu uniemożliwia partnerom występowanie jako strony istniejącej koncesji przyznanej jednemu podmiotowi, jeżeli koncesja ta nie została przekształcona w koncesję rozpoznawczo–wydobywczą nowego typu. W przypadku przeniesienia nie wiadomo, czy przystąpienie nowych partnerów do koncesji będzie możliwe tylko na etapie składania wniosku o przeniesienie, czy też także na późniejszym etapie.Artykuł 9.1 przewiduje skrócenie czasu przekształcenia w koncesję zintegrowaną z pierwotnie proponowanych 3 lat do okresu dwuletniego. Jesteśmy zdania, że możliwe jest wystąpienie problemów w sytuacji, gdy wymagania wynikające ze wstępnej kwalifikacji zostaną włączone do procesu przekształcenia – zwłaszcza w odniesieniu do działalności prowadzonej w okresie przejściowym po złożeniu wniosku o przyznanie koncesji zintegrowanej.o ZabezpieczeniePostanowienia dotyczące zabezpieczenia z tytułu należytego wykonania warunków koncesji są sformułowane bardzo ogólnie, co stwarza niebezpieczeństwo utraty zabezpieczenia również w przypadku niewielkich naruszeń warunków koncesji, oprócz wspomnianej wcześniej groźby cofnięcia koncesji. Wymóg przewidziany art. 49x stanowi poważne obciążenie dla przedsiębiorcy i jest formą para–podatku. Wysokość zabezpieczenia ustalana jest w stosunku procentowym do wysokości kosztów planowanych robót geologicznych, przy czym nie określono wysokości tego stosunku procentowego. Może on zostać przyjęty w sposób wysoce arbitralny. Ponadto nieprzedstawienie dowodu ustanowienia zabezpieczenia skutkuje automatycznie rozwiązaniem koncesji bez jakiegokolwiek okresu naprawczego, co wydaje się nieuzasadnioną i nadmierną sankcją (Art. 49zf.2). o Przedłużenie faz poszukiwania i wydobyciaProjekt PGG w dalszym ciągu ogranicza czas trwania etapu poszukiwawczego do 5 lat z możliwością jego przedłużenia o maksimum 2 lata (art. 49y). Proponowany czas jest zbyt krótki i nieelastyczny. Liczba i czas trwania ewentualnych przedłużeń są uzależnione od rodzaju realizowanych prac i charakterystyki danego złoża kopalin. Ponadto, nie widzimy podstaw dla obowiązywania wymogu przewidzianego w art. 205 ust. 3, zgodnie z którym przedsiębiorca ubiegający się o zmianę koncesji (uzyskanej do dnia 31 grudnia 2011 r.) w zakresie powiększenia przestrzeni objętej działalnością lub przedłużenia terminu jej obowiązywania zobowiązany jest do wykazania się prawem do informacji geologicznej; stanowi to dodatkowe ograniczenie biurokratyczne, powoduje zwiększenie kosztów i jest zbędne. Jednocześnie może to prowadzić do podejmowania decyzji efektywnych pod względem kosztów, jednakże nieoptymalnych z punktu widzenia racjonalnej gospodarki złożem.o Inne uwagi Wątpliwości budzą również następujące klauzule:(a) Artykuł 21.6 – zapis, w myśl którego termin rozpatrzenia wniosku o zmianę koncesji lub jej udzielenie biegnie od daty otrzymania kompletnego wniosku, nie jest korzystny dla przedsiębiorcy. Dotychczasowe doświadczenie wskazuje, że Ministerstwo Środowiska zwraca się z żądaniem uzupełnienia wniosku nawet po upływie kilku miesięcy od daty jego złożenia.(b) Art. 49a.7 w związku z art. 49b – obowiązek powiadamiania o wszelkiego rodzaju zmianach danych, o których mowa w sformułowanym bardzo ogólnie art. 49a.7.1–5 spowoduje, że konieczne będzie nieustanne składanie wniosku o przeprowadzenie postępowania kwalifikacyjnego. Doprowadzi to do przedłużenia postępowań w Ministerstwie Środowiska i konieczności nieustannej weryfikacji wniosków. Z drugiej strony może okazać się, że pięcioletni termin ważności decyzji kwalifikacyjnej będzie iluzoryczny, zwłaszcza w odniesieniu do podmiotów dysponujących więcej niż jedną koncesją. Proponujemy wyjaśnienie zakresu danych, o których mowa w art. 49a.7.1–5 oraz ograniczenie zakresu zmian, których wystąpienie skutkuje koniecznością przeprowadzenia nowego postępowania kwalifikacyjnego, np. przez wprowadzenie wymogu przekazania informacji bez konieczności składania wniosku o ponowną kwalifikację.(c) Art. 49t.1 – okres 30 lat obowiązywania koncesji na wydobywanie wydaje się zbyt krótki – nie ma powodu, by był on krótszy od przewidywanego okresu eksploatacji złoża. Możliwość jednorazowego przedłużenia obowiązywania koncesji na kolejne 5 lat jest niewystarczająca.(d) Art. 49h.3.5 – niejasne znaczenie minimalnego zakresu informacji geologicznych w ogłoszeniu o przetargu.(e) Art. 49zd. 7 – nieuzasadniona wydaje się zmiana zakresu i warunków zabezpieczenia w przypadku przeniesienia koncesji na nowe strony umowy o współpracy, przy braku jakichkolwiek zmian zakresu prac i terminu ich wykonania.(f) Art. 49zf.1 – cofnięcie koncesji nie powinno obejmować przypadku jednostronnego zrzeczenia się przez operatora. Takie zrzeczenie należy uwzględnić w wykazie działań wykraczających poza zwykły zarząd (Art. 49zm.3).(g) Art. 93.3 – przed odmową wydania koncesji wnioskodawcy należy umożliwić dopracowanie lub wprowadzenie zmian do dokumentacji.(h) Art. 99.3 – zapis ten jest nie całkiem jasny. Nie wiadomo, czy trzyletni okres wyłącznego prawa do korzystania z informacji geologicznych uzyskanych w fazie poszukiwawczo–rozpoznawczej przysługuje jedynie operatorowi, czy też również stronom umowy o współpracy (konsorcjum). Czy nowy partner, który przystępuje do konsorcjum w fazie wydobywania nabywa prawo do takich informacji? Czy partner opuszczający konsorcjum może zrezygnować ze swojego prawa?(i) Art. 128.1 – wątpliwości budzi to, czy przedsiębiorca, który uzyskał koncesję zintegrowaną musi przystąpić do funduszu likwidacji zakładu górniczego z datą uzyskania koncesji.(j) Art. 34.1 – w celu ułatwienia procesu poszukiwań należy uprościć obowiązującą procedurę zmiany koncesji, które zostały już przyznane przedsiębiorcom. Zapis w obecnym brzmieniu jest skomplikowany i formalny. Nie ma sensu powtórne składanie informacji tekstowych i graficznych, które w danym czasie nie uległy zmianie. Należałoby przywrócić uproszczoną formułę wniosku złożonego z aneksu i załączników. Ponadto powinien zostać skrócony termin oceny zgłoszonych zmian.Konfederacja Lewiatan   

Źródło: PKPP Lewiatan